به یاد مزدک

با سلام امروز یکشنبه23/12/83 
چرا آدم هر چیزی رو که دوست داره خدا ازش میگیره از این به بعد باید یاد بگیرم که دیگه چیزی رو دوست نداشته باشم
چون به هر چیزی که دل ببندی  زود از دستش خواهی داد
یادم نیست این جمله از کییه ولی یک بزرگی میگفت شادیهای خودت رو به کسی یا چیزی  وابسته نکن تا مجبور نباشی با از دست دادنشون شادیهاتو از دست بدی 
امید وارم که توی این دنیا هیچ دلی غمگین نباشه  دل همه آدمها شاد باشه ،هیچ سری پائین و سر افکنده نباشه چه توی این دنیا چه توی دنیای ابدی
دنیایی که هممون باید بریم و رفتنمون حتمی ست
دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نداره
آخرین روزهای پایانی سال 83 رو داریم پشت سر میگذاریم این هم از سال 83 با همه خوبیها و بدیهاش داره تموم میشه
با همه خاطره های خوب و بدش ، با همه اتفاقات خوش و ناخوشش
سال 83 دو نفر از عزیز ترین کسانمون رو از دست دادیم
یکی مرحومه مادر بزرگم و دوم ، مزدک عزیزمون (جوان ناکام خالم ) . 
مزدک جان امسال مامان برات سبزه کاشته ولی نمیدونم چرا یک گوشه کوچیک از سبزه  ها سبز نشد و خالی موند مزدک عزیز حتی سبزه ها هم جای خالی تو رو احساس میکنن .

مزدک آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل          تیشه ای بود که شد باعث ویرانی من
یوسفت نام نهادند و به گرگت دادند                    مرگ گرگ تو شد ای یوسف کنعانی من
مه گردون ادب بودی و در خاک شدی                   خاک زندان تو گشت ای مه زندانی من
از ندانستن من دزد قضا ،اگه بود                          چون تو را برد بخندید به نادانی من 
آنکه در زیر زمین داد سرو سامانت                      کاش میخورد غم بی سر و سامانی من
به سر خاک تو رفتم خط پاکش خواندم                آه از این خط که نوشتند  به پیشانی من  
رفتی و روز مرا تیره تر از شب کردی                      بی تو در ظلمتم ای دیده نورانی من
بی تو اشک و غم و حسرت همه مهمان منند       قدمی رنجه کن از مهر به مهمانی من
صفحه روی ز انظار نهان میدارم                           تا نخوانند بر این صفحه پریشانی من
عضو جمعیت حق گشتی و دیگر نخوری               غم تنهائی و مهجوری و حیرانی من
گل و ریحان کدامین چمنت بنمودند                    که شکستی قفس ای مرغ گلستانی من
من که قدر گهر پاک تو میدانستم                      ز چه مفقود شدی ای گهر کانی من
من که آب تو ز سرچشمه دل میدادم                 آب و رنگت چه شد ای لاله نعمانی من
من یکی مرغ غزلخوان تو بودم ، چه فتاد            که دگر گوش نداری به نوا خوانی من
              
عید تون مبارک
روحتان پاک و روانتان شاد باد